W sobotę, 23 stycznia br. wybraliśmy się do Teatru Wielkiego. Oprowadzała nas po nim Agnieszka, nasza wolontariuszka. Od kilku lat współpracuje ona z Teatrem. Cierpliwie i dokładnie wszystko nam objaśniała. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od garderoby, gdzie aktorzy przebierają się, czeszą, jak również mają robiony makijaż. Była tam lampa oraz lustro, by aktorzy lepiej mogli ocenić efekty ubrania się czy uczesania. Następnie obserwowaliśmy próby zarówno tancerek, jak i tancerzy. Taniec ich polegał na wykonywaniu niekiedy bardzo skomplikowanych figur. Obejrzeliśmy salę, gdzie dyrektor teatru przyjmuje gości, jak również lożę honorową, w której dyrektor zasiada wraz ze swymi gośćmi. Przeszliśmy przez salę, gdzie widzowie mogą podczas przerwy przyjść na poczęstunek. Dotknęłam krzeseł rzeźbionych w motywy kwiatowe. Wisiał tam wielki kryształowy żyrandol. Zobaczyliśmy kilka miejsc dla widowni na balkonach. W rekwyzytorium znajdowały się skały z gąbki, basen, w którym tańczą aktorzy podczas sztuki Eugeniusz Onygin, a także brzozy oraz wysokie łoże używane podczas sztuki Eugeniusz Onygin. Była tam również imitacja półwyspów na wodzie. Wszedłszy na scenę, obejrzeliśmy miejsce suflera, jak również miejsce, w którym przechowuje on tekst sztuki. Zeszliśmy do orkiestronu, gdzie muzycy mają zasłonę, by mogli słyszeć tylko własny instrument. Przy każdym stanowisku znajduje się pulpit z nutami.
Spotkanie było dla nas bardzo ciekawe.
Izabela Gorczyca
(głuchoniewidoma)
Więcej zdjęć w naszej galerii – LINK
Reklamy
W sobotę 9 stycznia WJW TPG wybrała się do Muzeum Archeologicznego w Poznaniu. Prezentowana była wystawa pt.:”Życie codzienne w prastarej Macedonii”. Mieliśmy możliwość skorzystania z audiodeskrypcji w postaci dwóch słuchawek oraz nadajnika. Bez problemu zrozumiałam zawarty w audiodeskrypcji opis obiektów znajdujących się na wystawie. Audioprzewodnik poprowadził nas przez sale, gdzie mogliśmy zapoznać się z narzędziami niezbędnymi np. podczas polowania, a także specjalne przeznaczone do wyrobu rybackich sieci igły. Widzieliśmy także mnóstwo naczyń oraz innych sprzętów wykorzystywanych w gospodarstwach domowych. Znajdowały się tam także figurki przedstawiające bożków oraz ludzi i zwierzęta. Nie zabrakło również różnego rodzaju biżuterii, min. kolczyków. Niektóre obrazki były oznaczone pismem brajlowskim, jak również mogłam poznać kształt figurki stojącej kobiety, naczynia w formie kantarosu oraz zawieszki pierścieniowatej. Oceniam, że audioprzewodnik w sposób wyraźny i ciekawy opisał całą wystawę.
